Rozdział 10 "Prosto w dół"

Dorcas

Ferie minęły w zastraszająco szybkim tempie. Odpoczywaliśmy razem z Willem w domu, parę dni była u nas Emmelina i Syriusz. Bardzo się cieszyłam, że wszyscy mamy tak dobre kontakty ze sobą i lubimy swoje towarzystwo. 

Jednak życie nie jest tylko kolorowe. Przez natłok szczęścia, radości całkowicie zapomniałam o moim najważniejszym problemie, który zaczął się dokładnie od początku semestru.

Clyde Greengrass, nowy nabytek Slytherinu, siał spustoszenie od samego początku. Zdobywał wpływy, znajomych i wszystko to chodziło mu na sucho. Nie musiałam długo czekać na to, żeby odbyć z nim rozmowę. Stało się to od razu po powrocie do szkoły.

– Dorcas Meadowes. Cóż za miłe spotkanie. – Wyłonił się z ciemnego korytarza niczym wąż, który chce zaatakować swoją ofiarę. Rozejrzałam się dookoła. Byłam całkowicie sama.

– Czego chcesz? – warknęłam i odeszłam na bezpieczną odległość. Rękę miałam skierowaną do szaty, gdzie znajdowała się różdżka.

– Grzeczniej – syknął i zbliżył się do mnie – Widać niczego się nie nauczyłaś od ostatniego razu. - Dotknął kosmyk moich włosów.

– Nie masz prawa mnie dotykać. – Chciałam się odsunąć, ale Greengrass złapał mnie za nadgarstek i ścisnął.

– Nie będziesz mi mówiła Meadowes jakie mam prawa a jakich nie – wypowiedział wolno. – Zdobywam armię. Będziesz mi potrzebna. 

– Daj mi spokój. Nigdy nic dla Ciebie nie zrobię.

– Radzę Ci się dobrze nad tym zastanowić. Chyba nie chcesz, żeby Twoi bliscy na tym ucierpieli? – zapytał a ja czułem jego oddech na twarzy. Wyrwałam mu się z uścisku i czym prędzej pobiegłam do swojego dormitorium.

– Masz tydzień! Jest takie powiedzenie „Nie przyszedł Mahomet do góry to góra przyszła do Mahometa!” – zawołał za mną.

Od tej sytuacji minęły dwa tygodnie. Okłamywałam przyjaciół, wykręcałam się złym samopoczuciem, aby być sama. Nie wiedziałam co robić. Nie chciałam ich narażać na niebezpieczeństwo, ale też nie miałam zamiaru dać Greengrassowi za wygraną i się poddać.

– Złotko, wszystko w porządku? – spytał mnie któregoś wieczoru Syriusz.

 

Widziałam, że się martwi. Byłam ostatnio nieswoja i unikałam go. Próbował ze mną rozmawiać, ale za każdym razem zapewniałam, że ostatnio po prostu nie czuje się najlepiej i że to na pewno grypa. Bolało mnie to, że go okłamuję. Widziałam, że nie do końca mi wierzył, ale nie naciskał. Tak samo jak Lily. Na każdym kroku próbowała się czegoś ode mnie dowiedzieć. Musiała się domyślać, że chodzi o Clyde’a. 

– Dor, czy Twoje zachowanie ma jakiś związek z powrotem.. wiesz kogo? – zapytała mnie któregoś poranka, kiedy dziewczyny już poszły na śniadanie.

Pogubiłam się. 

Po zajęciach wróciłam do sypialni. Reszta poszła na obiad, ale ja nie miałam ochoty na jedzenie. Nagle usłyszałam skrobanie pazurem. Spojrzałam w okno i zauważyłam sowę. Od razu ją poznałam, sowa wuja Roberta. Otworzyłam okno i odwiązałam liścik, który był przywiązany do nóżki zwierzęcia. 

Droga Dorcas,

Nie wiem nawet od czego mam zacząć.. Trudno jest mi o tym wszystkim pisać.. Twój tata został wczoraj zamordowany. Razem z Alanem i Mią postaraliśmy się, by nikt się nie dowiedział o tym jak narazie. Wszyscy myślą, że Colin wyjechał na krótkie wakacje. Alan nie chciał, żebyś znała szczegóły, ale moim zdaniem Ty jak i Will zasługujecie na prawdę. Szczerość w rodzinie to podstawa. Nie wiemy jeszcze kto to zrobił, ponieważ ciała nie odnaleziono. Jedyne co odnaleziono w waszym mieszkaniu to.. wyrwane z piersi jego serce. Obiecuję Ci, że dowiem się kto się tego dopuścił. Nie spocznę dopóki nie pomszczę mojego brata. Wiem, że to ogromny cios dla Ciebie i Willa, ale teraz przede wszystkim musimy trzymać się razem.

Bardzo Was kocham. Proszę, nie zapominajcie o tym.

Wuj Robert Meadowes

Po przeczytaniu listu weszłam do łazienki i zamknęłam za sobą drzwi.

To co zobaczyłam przed sobą sprawiło, że straciłam panowanie nad sobą. Upadłam na podłogę nie mogąc już dłużej wytrzymać. Zamknęłam oczy i zwinęłam się w kłębek.

Tego jest za wiele. O dużo za wiele. 

Słone łzy pokrywały moją twarz. Czym prędzej wzięłam różdżkę i chciałam to wyczyścić, ale zauważyłam, że łazienka jest czysta. 

Mam omamy.

Nie mogę tak żyć. Chcę się obudzić z tego koszmaru i nie czuć nic. On się nie cofnie przed niczym. Nikt nie jest bezpieczny będąc ze mną. Dlaczego dopiero teraz to do mnie doszło? Wiedziałam kim on jest. Wiedziałam jak wielkie wpływy posiada, a mimo to zlekceważyłam go. Jestem winna śmierci mojego kochanego taty. Przez moją głupotę został zamordowany. Nie mogę pozwolić, by komuś jeszcze stała się krzywa. 

Syriusz.

Jak ja mam go zostawić? Przecież tak bardzo go kocham. Nigdy nie byłam tak szczęśliwa jak przy nim, nigdy nikt się mną tak nie opiekował jak on. Czuje się z nim tak bezpiecznie.

On jest miłością mojego życia.

Lily.

Moja najlepsza przyjaciółka. Moja ostoja. Od kiedy pamiętam jest ze mną, zawsze bez względu na wszystko. Obiecałam jej, że nigdy nie pozwolę, żeby włos z głowy jej spadł. Jesteśmy w pewien sposób połączone i zawsze będziemy.

Jak prawdziwe siostry.

Will.

Mój brat. Moja ostoja. Zawsze jest w stanie zrobić dla mnie wszystko. Kocham go i nie mogę go wciągnąć w tą chorą grę.

Jest jak mój rycerz w lśniącej zbroi.

Mam tylko jeden wybór. Wybór, który prawdopodobnie nieodwracalnie zrujnuje mi całe życie. Muszę pogrążyć się w mroku.

Wyłączyć człowieczeństwo.

Syriusz

Ostatnie dwa tygodnie były do dupy. Coś męczy Dorcas, a ja kompletnie nie mam pojęcia co takiego mogło się stać. Była nieobecna. Próby rozmowy były na nic. Zbywała mnie ciągle, albo unikała. Powoli zaczynało mnie to męczyć. Przecież nie na tym polega związek, prawda? Nawet jeśli coś było nie w porządku, to dlaczego zamiast powiedzieć mi prawdę to.. nie ufa mi. 

Postanowiłem postawić dziś sprawę jasno. Dałem jej wystarczająco dużo czasu na to, żeby sama ze mną porozmawiała. Skoro to nie pomaga, to wezmę sprawy w swoje ręce. 

– Łapa, słuchasz mnie? – zapytał James. Wszyscy siedzieliśmy przy obiedzie, ale moje myśli odbiegały daleko od tego co wokół mnie się dzieje. 

– Muszę lecieć – powiedziałem i wstałem od stołu. 

Przyjaciele spojrzeli się na mnie, ale nie skomentowali mojego zachowania. Sądzę nawet, że mnie rozumieli. Przekroczyłem portret Grubej Damy i zobaczyłem jak brązowowłosa schodzi ze schodów.

– Dorcas, musimy pogadać. – Przeszedłem od razu do rzeczy i spojrzałem na nią.  Wydawała się inna. Z jej oczu zniknął blask, a twarz wyrażała.. obojętność.

– Tak, powinniśmy.

– Może pójdziemy do..

– Nie trzeba. Tu i tak nikogo nie ma. Przejdę od razu do rzeczy. Nie powinniśmy być razem. To był błąd, którego żałuję.

– Że co? – Wmurowało mnie.

 

Spojrzałem na dziewczynę, po której nie widać było grama jakiejkolwiek emocji. Stała przede mną i patrzyła mi o oczy. 

– To co słyszałeś. Nie kocham Cię. Wydawało mi się, że coś do Ciebie czuję, ale to wszystko było pomyłką. 

Bolało. Bolało ze zdwojoną siłą. Czułem się jakby ktoś wkładał mi sztylet w samo serce. Nie mogłem uwierzyć. 

Okłamała mnie. Okłamywała mnie przez ten cały czas, a ja jej zaufałem. Zaufałem jej tak jak nikomu innemu. Kochałem ją. Do jasnej cholery, nadal ją kocham.

– Muszę iść. – Prześlizgnęła się obok mnie całkiem obojętnie i przeszła przez portret Grubej Damy.

Nie kocham Cię.

Nie wiedziałem co ze sobą zrobić. 

Byłem zły. Byłem zrozpaczony. 

Wróciłem do dormitorium i w przypływie złości porozwalałem połowę rzeczy. Musiałem odreagować. Znalazłem pod łóżkiem butelkę Ognistej i czym prędzej opróżniłem prawie połowę i położyłem się na łóżku.

Nic mi nie pomagało.

Remus wszedł pierwszy do naszego pokoju i zatrzymał się w progu. Peter wpadł na niego, a Angus wychylił głowę z ciekawości. To co zobaczyli przeszło ich najśmielsze oczekiwania.

– Łapa, coś Ty zrobił z naszym dormitorium? – Campbell ominął rozwaloną na środku szafkę nocną.

– Syriuszu.. Co się stało? – zapytał Lunatyk i usiadł obok mnie. 

– Meadowes zerwała ze mną – odpowiedziałem krótko i upiłem kolejny łyk alkoholu.

– Żartujesz? - Rogacz wszedł do sypialni i spojrzał na mnie. – Żartujesz, prawda?

– Nie. 

– To niemożliwe. – Glizdogon podrapał się po głowie.

– No to słuchaj uważnie – warknąłem niegrzecznie.

Moi przyjaciele nie wiedzieli co powiedzieć. Byli zszokowani tak samo jak ja. Nie rozumieli tego tak samo jak ja. Tej nocy upiliśmy się. Tak się upiliśmy, że w sumie nie pamiętam za dużo. Rano obudziłem się i chciałem umrzeć. Wydarzenia z wczorajszego dnia znów uderzyły ze zdwojoną siłą. Leżałem. Nie było mowy o tym, żebym się gdzieś ruszył. 

Spędziłem tak tydzień. Unikałem Meadowes jak ognia. Wszyscy próbowali z nią rozmawiać, ale bezskutecznie. Okazało się, że nie tylko mnie zostawiła. Zostawia wszystkich. 

Prawdopodobnie Lily cierpiała tak samo jak ja. Mogłem z nią porozmawiać, ale doskonale wiem, że nie jestem na to gotowy. 

Zaraz... Przecież jestem Syriusz Black. 

Ten Syriusz Black, który może mieć każdą dziewczynę, która mu się zamarzy. Leżę tylko bez sensu i zastanawiam się nad tym co zrobiłem źle. A może wcale nic takiego nie było? Może po prostu znudziłem się brązowowłosej i chciała to zakończyć. Wyszedłem z dormitorium z nowym planem na życie. 

Z A B A W A.

Los chciał, że na mojej drodze pojawiła się Rose. 

– Syriusz, dawno Cię nie widziałam – mruknęła do mnie zachęcająco.

– Miałem parę spraw do zrobienia, ale to już za mną – odpowiedziałem i posłałem jej jeden z moich najlepszych uśmiechów. Zauważyłem jak jej policzki lekko się zaróżowiły.

– To prawda, że Ty i Meadowes zerwaliście? – Poczułem jak w moje serce wbijane są szpile.

– Nie nadawała się. – Puściłem oko, a blondynka tylko się roześmiała. Stało się to w ekspresowym tempie. Zaprosiłem ją do sypialni i już była moja. Nie musiałem się nawet bardzo starać.

 

– Powinnaś już iść. – Spojrzałem na nią.

– Co? Chyba żartujesz..

– Rose, zdajesz sobie przecież z tego sprawę, że to zabawa. Nie pakuję się w długoterminowe związki. Wax chciała coś powiedzieć, ale zrezygnowała. Ubrała się i minęła się w drzwiach z Rogaczem.

– Myślisz, że to dobry pomysł? – Spojrzał na mnie badawczym wzrokiem.

– Jest dobrze. – Uśmiechnąłem się do niego.

Nic nie jest dobrze.

Wiem, że krótki i trochę nijaki. W sumie chyba przejściowy, ale myślę, że dość nieźle wprowadza do wydarzeń, które nastąpią.

Pozdrawiam!